Iesu'n Gweddïo yn Gethsemane.

Munud o Ddynoliaeth Ddwys a Phwrpas Dwyfol.

Yn nhawelwch y nos, o dan yr hen goed olewydd yng Ngardd Gethsemane, wynebodd Iesu o Nasareth foment ddwysaf Ei weinidogaeth ddaearol. Mae'r lleoliad hwn, sy'n llawn awyrgylch iasol ond llonydd, yn dal pwysau'r hyn oedd i ddod. Fel yr oedd Jerusalem yn cysgu, yr oedd golygfa anferthol a gofidus yn datblygu. Roedd Iesu, yn ymwybodol o’i groeshoeliad ar fin digwydd, yn penlinio mewn gweddi frwd, gan ymgorffori bregusrwydd Ei ddynoliaeth a phenderfyniad diwyro Ei genhadaeth ddwyfol.

Chwifio baner Nawddsant Cymru a Ffenomen Glastonbury.

Yn ein hoes fodern, mae’r adleisiau o addoliad a oedd unwaith yn llenwi eglwysi cadeiriol mawreddog a chapeli diymhongar wedi dod o hyd i gartref newydd yn arenâu bywiog gwyliau cerdd. Dim ond cipolwg sydd ei angen ar dorfeydd brwd gŵyl gerddoriaeth Glastonbury i weld golygfa o ddefosiwn sy'n cystadlu â brwdfrydedd crefyddol y canrifoedd a fu

Naid Ffydd ac Ymddiried yn Nuw.

Ar silff ffenestr yn uchel tu allan i floc o fflatiau yng nghanol bae Caergydd, cydiodd merch ifanc y wal garreg gan grynu mewn ofn am ei bywyd.. Cafodd Cerys ei hun yn gaeth i’r dibyn tu allan i ffenestr ei fflat oedd erbyn hyn wedi’i feddiannu gan fflamau tan oedd yn lledaenu’n gyflym. Tyfodd y fflamau yn ffyrnig, a phesychodd cymylau du o fwg o’r ystafell, gan ei gwneud hi'n amhosibl iddi weld ffordd yn ôl i fewn. Dechreuodd panico, a churodd ei chalon fel peiriant dyrnu. Yn union pan oedd hi'n meddwl bod pob gobaith wedi'i golli, clywodd lais yn galw arni oddi isod.

Y Berthynas Sydd Rhwng Etholiadau A'r Eglwys Annibynol Yn Nghymru.

Wrth i etholiadau cyffredinol y DU a Chymru agosáu, mae’r groesffordd rhwng gwleidyddiaeth a chrefydd unwaith eto yn dod yn ganolbwynt trafodaeth. Mae’r cyfnod hwn o wneud penderfyniadau democrataidd yn hollbwysig nid yn unig i’r dirwedd wleidyddol ond hefyd i’r gymuned eglwysig, yn enwedig yr Eglwys Annibynnol Gymraeg yng Nghymru. Yn hanesyddol, mae’r eglwys wedi chwarae rhan arwyddocaol wrth lunio gwerthoedd cymdeithasol a darparu arweiniad moesol, ac mae ei dylanwad yn parhau’n berthnasol heddiw.

Beth Mae Rhieni Eisiau Gan Weinyddiaeth Ieuenctid?

O ran partneru â rhieni, mae pob swyddog ieuenctid yn ceisio dod o hyd i'r botwm hud a fydd yn gwneud i'r agwedd honno ar y weinidogaeth ddigwydd.

Mae angen i ni wybod beth mae rhieni ei eisiau o weinidogaeth ieuenctid. Wrth siarad ag arweinwyr adrannau ieuenctid ac ymgysylltu â nhw mae llawer ohonynt yn teimlo ei fod yn anodd dod o hyd i’r ateb. Mae rhai yn teimlo bod angen gwneud mwy. Mae rhai arweinwyr yn teimlo nad yw'r hyn y maent yn ei wneud yn ddigon effeithiol ac yn anodd gwybod weithiau ble i ddechrau.

Wrth i Fis Balchder gael ei ddathlu ar draws y byd, fe’n gelwir i fyfyrio ar ddysgeidiaeth Iesu a’r cariad di-ben-draw y mae’n ei gynnig i bawb. Mewn byd sy’n aml yn ein rhannu ac fel Cristnogion rydym yn meithrin undod, derbyniad, a chariad o fewn ein cymuned. Y mis hwn, gadewch inni agor ein calonnau a’n meddyliau i gofleidio ein holl frodyr a chwiorydd, gan gydnabod ein bod ni i gyd yn blant annwyl i Dduw.

Yr Eglwys yn y Degawd Nesaf: Cofleidio Newid a Chyfleoedd Newydd

Wrth i gymdeithas esblygu'n gyflym trwy ddatblygiadau technolegol a newid mewn normau diwylliannol, mae'r eglwys yn wynebu'r her o addasu i aros yn berthnasol ac yn cael effaith. Dros y degawd nesaf, mae'n debygol y bydd nifer o dueddiadau a strategaethau allweddol yn llywio dyfodol yr eglwys.

“Wrth i mi sefyll yno, yn dal poster Iesu â choron ddrain, ni allwn helpu ond teimlo synnwyr rhyfedd o chwilfrydedd a rhyfeddod. Nid dim ond unrhyw boster ydoedd; roedd yn ddarlun a oedd fel pe bai'n pelydru gydag arwyddocâd a dirgelwch. Ychydig a wyddwn i, byddai'r weithred syml honno o hongian llun Iesu ar wal hen adeilad ar fin ei droi’n ganolfan cymuned yn nodi dechrau taith ddwys tuag at ffydd.

I nodi Wythnos Iechyd Meddwl (Mai 13-19), rydym yn ystyried sut mae'r Eglwys yn cynnig gobaith i bobl ifanc yn eu harddegau a bechgyn yn bennaf.

Gall y daith trwy lencyndod fod yn un gythryblus, yn llawn ansicrwydd, hunanddarganfyddiad, a'r frwydr fythol bresennol i ddod o hyd i'ch lle yn y byd. I lawer o ddynion ifanc, mae’r cyfnod hwn yn cael ei nodi gan eiliadau o unigrwydd ac anobaith, wrth iddynt fynd i’r afael â phwysau disgwyliadau cymdeithasol, perthnasoedd cyfoedion, a hunaniaeth bersonol.

Yng nghanol anhrefn a dinistr rhyfel, mae yna ddelweddau teimladwy o obaith a thosturi: Iesu yn cerdded ymhlith yr adfeilion. Yn y byd sydd ohoni, lle mae gwledydd yn cael eu rhwygo gan wrthdaro a thrais, mae symbolaeth Iesu yn mordwyo drwy’r rwbel yn siarad cyfrolau am neges barhaus heddwch ac adferiad.

I nodi Wythnos Iechyd Meddwl (Mai 13-19), rydym yn ystyried sut mae'r Eglwys yn cynnig gobaith i bobl ifanc yn eu harddegau a bechgyn yn bennaf.

Gall y daith trwy lencyndod fod yn un gythryblus, yn llawn ansicrwydd, hunanddarganfyddiad, a'r frwydr fythol bresennol i ddod o hyd i'ch lle yn y byd. I lawer o ddynion ifanc, mae’r cyfnod hwn yn cael ei nodi gan eiliadau o unigrwydd ac anobaith, wrth iddynt fynd i’r afael â phwysau disgwyliadau cymdeithasol, perthnasoedd cyfoedion, a hunaniaeth bersonol.

Mae arwain eglwys yn gyfrifoldeb eithriadol sy'n cynnwys nid yn unig arweiniad ysbrydol ond hefyd yr heriau gweinyddol a logistaidd sy'n dod gyda rheoli gofod cymunedol. Mae arweinwyr eglwysig yn aml yn canfod eu hunain yn llywio tirweddau cymhleth, yn enwedig pan fo aelodaeth yn lleihau, cyllid yn prinhau, a’r cyfleusterau angen gwaith atgyweirio sylweddol. Er gwaethaf yr heriau hyn, mae arweinwyr eglwysig yn parhau i weithio’n ddiflino, gan anelu at greu gofod cymunedol croesawgar a pharhaus ar gyfer addoli a chymdeithasu. Mae’r erthygl hon yn archwilio’r anawsterau y mae arweinyddiaeth eglwysig yn eu hwynebu a’u hymdrechion arloesol i lywio eu cynulleidfaoedd trwy gyfnod anodd wrth gynnal gweledigaeth gadarnhaol ar gyfer y dyfodol.

Mae Dydd Santes Dwynwen, a ddethlir ar Ionawr 25ain, yn aml yn gysylltiedig â chariad rhamantus, gweithgareddau cywrain, a mynegiant o hoffter. Fodd bynnag, i lawer, gall hefyd fod yn ddiwrnod o unigrwydd, unigedd, a hiraeth. Yng Nghymru, lle mae traddodiadau Santes Dwynwen wedi’u gwreiddio’n ddwfn yn y diwylliant, mae gan yr eglwys gyfle unigryw i chwarae rhan ganolog wrth fynegi cariad a meithrin cyfeillgarwch sy’n ymestyn y tu hwnt i berthnasoedd rhamantus yn unig.

Mewn byd sy'n llawn sŵn, lle mae'n ymddangos bod geiriau'n dominyddu pob rhyngweithiad, mae arwyddocâd dwfn i'r dywediad, "dweud popeth heb ddweud gair." Mae'r gosodiad hwn yn crynhoi hanfod bywyd a gwaith Iesu Grist, yn atseinio trwy genedlaethau, yn dawel ond eto'n dylanwadu'n ddwfn ar y byd. Wrth wraidd y dylanwad hwn y mae’r gwirionedd diymwad: mae sut yr ydym yn byw ein bywydau yn cael effaith dragwyddol ar eraill.

Yn y tapestri helaeth o fodolaeth ddynol, mae eiliadau pan fydd y dwyfol yn ymyrryd mewn ffyrdd rhyfeddol, gan estyn allan at yr ymgeiswyr mwyaf annhebygol o gyflawni Ei ddiben ar y Ddaear. Un chwedl ryfeddol o’r fath yw hanes Tyson Fury, y bocsiwr pwysau trwm yr oedd ei daith o fin anobaith i fod yn bencampwr byd yn cael ei nodweddu gan gyfarfyddiad dwys â Duw.

Croeso i'n cwis eglwysig yn canolbwyntio ar weithredoedd gwyrthiol Iesu Grist. Trwy gydol ei weinidogaeth, cyflawnodd Iesu nifer o weithredoedd rhyfeddol, gan ddangos ei allu a’i dosturi dwyfol. O droi dŵr yn win yn y briodas yng Nghana i dawelu'r moroedd stormus, mae pob gwyrth yn dyst i'w awdurdod dros natur, salwch, a hyd yn oed marwolaeth ei hun. Trwy’r cwis hwn, byddwn yn ymchwilio i’r hanesion syfrdanol am Iesu’n iacháu’r cleifion, yn bwydo’r dyrfa, a hyd yn oed yn codi’r meirw. Gadewch i ni deithio gyda'n gilydd trwy wyrthiau Iesu, gan archwilio eu harwyddocâd dwfn a'u perthnasedd bythol i'n ffydd.

Yng nghanol cymuned Capel Seion, mae Sul y Blodau bob amser wedi bod yn ddiwrnod o orfoledd a dathlu. Mae'n amser pan fydd lleisiau'n uno mewn cân, a chwerthin yn llenwi'r awyr wrth i ni goffáu mynediad buddugoliaethus Iesu i Jerwsalem. Fodd bynnag, eleni, mae ein traddodiad annwyl yn wynebu rhwystr annisgwyl. Oherwydd heriau amrywiol, gan gynnwys aelodaeth sy'n prinhau, prinder plant, a boiler wedi torri i lawr, rydym yn canfod ein hunain yn methu â chynnal ein cymanfa ganu annwyl. Mae’r eglwys hefyd yn gwynebu cyfnod o ansicrwydd ynghylch dyfodol Hebron yn y gymuned.

Cofleidio Gwerthoedd Cristnogol mewn Byd o Symbolau.

Yn ein cymuned fywiog ac amrywiol, nid yw'n anghyffredin dod ar draws amrywiaeth o symbolau sy'n addurno dillad, modrwyau allweddi, bagiau, ac eitemau cartref amrywiol. Mae gan y symbolau hyn yn aml ystyron diwylliannol ac ysbrydol dwfn, gan adlewyrchu'r tapestri cyfoethog o gredoau sy'n rhan o'n cymdeithas. Fodd bynnag, fel aelodau o eglwys Gristnogol, mae'n hollbwysig myfyrio ar y gwerthoedd a'r dysgeidiaethau sy'n llywio ein ffydd.

Yng nghoridorau tawel ein cymuned eglwysig, mae deialog gynnil ond pwerus wedi dod i’r amlwg, gan sbarduno myfyrdod ar natur cariad. Wedi’i darlunio trwy stribed cartŵn pedair ffrâm, mae’r stori’n dilyn taith dau unigolyn, Sara ac Rhian, wrth iddynt lywio’r rhyddid i fynegi eu cariad mewn perthynas lesbiaidd. Mae’r naratif teimladwy hwn yn gatalydd ar gyfer mewnwelediad ymhlith ein haelodau, gan ysgogi archwiliad o safbwyntiau, hanfod cariad, a dysgeidiaeth Iesu ar werth cariad.

Annwyl aelodau a ffrindiau,

Gras a thangnefedd fyddo gyda chwi oll. Wrth inni ymgynnull yr wythnos hon, gadewch inni fyfyrio ar y cyfrifoldeb a’r fraint ddwys sydd gennym i drosglwyddo dysgeidiaeth Crist i’r genhedlaeth nesaf—ein plant a’n hwyrion. Wrth wneud hynny, rydym nid yn unig yn cryfhau ffabrig ein teuluoedd ond hefyd yn cyfrannu at dwf teyrnas Dduw yma ar y Ddaear.