Cam wrth Gam.

Credu sy’n Adeiladu: Gobaith mewn Amseroedd Newid

Rydym yn byw mewn byd ansicr. Ym mhob cyfeiriad, mae newid – ac nid yw pob newid yn un croesawgar. Mae costau byw wedi codi’n sylweddol, mae teuluoedd dan bwysau, ac mae unigrwydd wedi dod yn glefyd tawel sy’n lledaenu’n gyflym yn ein cymunedau. Mewn cyfnod o ansicrwydd, mae’n hawdd teimlo’n llethol. Ond hyd yn oed yn y tymhorau anoddaf, mae’r Eglwys yn galw i wneud yr hyn y mae bob amser wedi’i wneud: adeiladu.

Rydym yn adeiladu ffydd.
Rydym yn adeiladu cysylltiadau.
Rydym yn adeiladu gobaith.

Gyda’n gweinidog newydd wrth y llyw a’n canolfan gymunedol newydd yn agor ymhen wythnosau, dy ni ddim yn adnewyddu adeiladau yn unig neu’n croesawu wynebau newydd – rydym yn gosod sylfeini ar gyfer y dyfodol. Dyfodol lle mae pobl yn teimlo eu bod yn perthyn. Dyfodol lle mae goleuni Crist yn cael ei rannu gyda phawb sy’n cerdded heibio.

Nid oes un ateb i’r holl heriau sy’n wynebu’n cymuned. Ond mae llu o weithredoedd bach – camau ymarferol a llawn ffydd – sy’n ffurfio rhywbeth cryf ac ystyrlon. Paned yn y caffi. Ystafell gynnes ar ddiwrnod oer. Clust sy’n gwrando pan mae bywyd yn anodd. Lle i blant ddysgu, chwerthin a thyfu. Llaw i rywun sydd ar goll. Nid gweithredoedd mawr mo’r rhain, ond maent yn weithredoedd teyrnas Dduw.

Byddai Iesu’n aml yn cyfeirio at bethau bychain â phwysigrwydd mawr – hedyn mwstard, torth o fara, darn arian colledig. Nid maint yr offrwm oedd yn bwysig, ond y galon y tu ôl iddo. Yn yr un ysbryd, dyna sut rydym yn symud ymlaen: nid gyda ofn, ond gyda ffydd; nid yn berffaith, ond gyda phwrpas. Cofiwn i Dewi Sant hefyd ddweud ‘ewch a gwnewch y bethau bychain’ hefyd.

Nid y diwedd yw ein canolfan newydd. Mae’n offeryn, yn garreg ar drothwy drws agored. Rydym yn creu lle ble mae ffydd yn dod yn weladwy, ble mae’r eglwys nid yn unig yn fan i fynd iddo ar ddydd Sul, ond yn bobl o drugaredd a chroeso bob dydd o’r wythnos. Dyna’n galwad – nid i ddatrys popeth, ond i fod yn bresennol, yn gyson ac yn agored i arweiniad Duw.

Nid gweledigaeth fawreddog sydd gennym. Nid yw’n dibynnu ar gyllidebau enfawr na sêr cyhoeddus. Fe’i hadeilir, fel yr Eglwys fore, ar berthnasoedd, ar weddi, a rannu baich.. Ac mae’n cryfhau bob tro rydym yn dewis gweithredu gyda chariad.

Yn y cyfnod hwn o newid, gadewch inni fod yn bobl sy’n camu ymlaen, nid yn ôl. Gadewch inni gael ein hadnabod nid yn unig am yr hyn rydym yn credu, ond am yr hyn rydym yn adeiladu: urddas, cymuned, dygnwch – ac uwchlaw popeth, gobaith.

Dyma ffydd ar waith.
Dyma’r Eglwys yn fyw.
A dyma dim ond y dechrau.