Pennod Newydd.

Croeso i’r Parchedig Guto Llewelyn

Mae yna adegau ym mywyd eglwys pan fydd y gorffennol, y presennol a’r dyfodol i gyd yn cwrdd mewn un eiliad fendithiol. Dyma un o’r eiliadau hynny.

Fel cynulleidfa, rydym yn llawn llawenydd ac edrychwn ymlaen gyda chyffro wrth baratoi i groesawu’r Parchedig Guto Llewelyn i deulu mawr gofalaeth Capel Seion, Bethesda a Nasareth. Mae ei apwyntiad yn nodi nid yn unig ddechrau ei weinidogaeth yn yr ofalaeth, ond hefyd pennod newydd yn hanes hir a ffyddlon Capel Seion. Dy’ ni dim yn cymryd hyn yn ysgafn. Mae’n alwad yn wir – un sydd wedi’i deimlo trwy weddi, doethineb a gobaith.

Mae’r Parchedig Guto Llewelyn yn ymuno â ni ar adeg pan mae llawer eisoes wedi’i gyflawni dan arweiniad Gwyn Elfyn ac eto mae cymaint yn dal yn ein haros ni. Ar ôl misoedd o weledigaeth, cynllunio, codi arian a gwaith caled pur, mae Hebron wedi’i drawsnewid yn llwyr yn Ganolfan Gymunedol fywiog. Mae bellach yn arwydd gweledol o ymrwymiad ein heglwys i wasanaethu nid yn unig y rhai o fewn ein muriau, ond y gymuned gyfan yr ydym wedi’n bendithio i’w galw’n gymdogion.

Mae’r dechrau newydd hwn yn fwy na brics a morter. Mae’n cynrychioli ysbryd adnewyddedig a phwrpas ffres yn ein bywyd eglwysig – cyfeiriad wedi’i wreiddio yn yr Efengyl ond wedi’i lunio ar gyfer byd heddiw. Ac i’r tymor newydd hwn daw gweinidog y mae ei ddoniau, egni a’i alwad eisoes wedi ennyn gobaith ac edrychwn ymlaen i’w arweiniad..

I’r Parchedig Llewelyn, estynnwn groeso cynnes o’r galon.

Gwyddom nad yw ffordd y weinidogaeth yn un hawdd bob tro. Ond gwyddom hefyd nad yw gweinidog yn cerdded ar ei ben ei hun. Yn yr eglwys hon, fe gewch gwmni – nid cynulleidfa yn unig. Fe gewch bobl sydd, er eu bod yn hyn, yn meddu ar ddoethineb, tosturi a dyfalbarhad ysbrydol. Efallai fod ein dwylo wedi eu treulio gan waith, ond maent yn barod i wasanaethu. Efallai fod ein llygaid yn brofiadol, ond maent yn agored i ffyrdd newydd.. Mae ein hysbryd yn parhau’n ifanc o ran pwrpas ac yn gryf o ran ffydd.

Dy’ chi ddim yn etifeddu cynulleidfa sy’n cofio’n unig sut oedd pethau. Chi’n camu i mewn i gymdeithas sy’n credu fod y dyddiau gorau eto i ddod. Rydym yn awyddus i weithio gyda chi – mewn addoliad, cenhadaeth, gofal bugeiliol ac ym mhob gweithred gudd o garedigrwydd a ffyddlondeb tawel sy’n adeiladu eglwys o’r tu mewn allan.

Mae Hebron, ein canolfan cymunedol yn Nrefach, wedi’i ailwampio yn symbol pwerus o’r barodrwydd hwn. Mae’n fwy nag ystafell ar gyfer cyfarfodydd neu storio – mae wedi’i adfywio’n ganolfan ar gyfer cysylltiad, creadigrwydd a thrawsnewid cymunedol. Yma, byddwn yn cynnal sgyrsiau, rhannu chwerthin a dagrau, cefnogi ein cymdogion, ac ymestyn croeso Crist. Dyma lle mae’r waliau rhwng yr eglwys a’r byd yn mynd yn deneuach – ac yma, bydd eich arweinyddiaeth yn ein helpu i lywio’r lle sanctaidd hwn rhwng y fainc a’r palmant.

Gyda’n gilydd, byddwn yn parhau ein galwad i fod yn oleuni yn y cwm – nid drwy daflu cysgodion ond drwy oleuo llwybrau pobl eraill.

Rydym yn gwybod fod y byd rydym yn ei wasanaethu yn newid, ac nid yw’r newidiadau hynny bob amser yn hawdd. Ond credwn fod neges Iesu mor berthnasol heddiw ag erioed. Credwn yn y gwyrthiau tawel sy’n digwydd mewn cwpaned o de, mewn straeon wedi’u rhannu, yng nghynhesrwydd croeso, ac yn y dewrder i wynebu’r tywyllwch gyda gras.

I’n gweinidog newydd: byddwch yn hyderus. Dy’ chi ddim wedi dod i fan perffaith, ond fe ydych wedi dod i fan llawn cariad, gras digonol a chefnogaeth ddiffuant. Ni fyddwn bob amser yn symud yn gyflym, ond byddwn bob amser yn symud gyda’n gilydd. A byddwn yn ymddiried, fel erioed, fod yr Ysbryd Glân yn cerdded o’n blaen.

Gadewch i ni gael ein hysbrydoli nid yn unig gan yr hyn sydd y tu ôl ond gan yr hyn sy’n bosibl o’n blaen.

Felly, gyda chalonnau agored a drysau agored, dywedwn unwaith eto: Croeso, Barchedig Guto Llewelyn. Eich antur yw ein hantur ni hefyd. Boed i ni ei cherdded yn ffyddlon, yn llawen ac yn hyderus – gyda’n gilydd.