Yn ein byd heddiw, rydym yn cael ein ergydio â thunelli o wybodaeth bob dydd. Cost y wybodaeth hon yw ein bod yn ei chael yn anodd darganfod beth sydd ei angen arnom a beth sy'n ddibwys. Mae'n hymennydd mor orlawn fel ei bod yn anodd gwneud penderfyniadau rhesymegol: a ddylwn i boeni am y silffoedd iâ yn toddi yn Antarctica neu am gael y siampŵ cywir?

…newidiodd y flwyddyn ein bywydau yn llwyr; roedden ni dan glo. I .ni, fel llawer o rai eraill, daeth ffiniau rhwng cenhedloedd y DU yn realiti. Fel cymaint fe gollon ni ffrindiau ac anwyliaid. Stopiwyd digwyddiadau bywyd allweddol, ni chawsom raddio, dim dathliad pen-blwydd yn 18 oed, dim anfon i'r ysgol feddygol i ddathlu, a gwnaeth y teulu benderfyniad mawr i symud Mam i mewn gyda ni, ac arhosodd hi am bron i flwyddyn.

Peidiwch gadael i ddim byd eich poeni chi. Gweddïwch, a gofyn i Dduw am bopeth sydd arnoch ei angen, a byddwch yn ddiolchgar bob amser. 7Byddwch chi'n profi'r heddwch perffaith mae Duw'n ei roi – y daioni sydd tu hwnt i bob dychymyg – yn gwarchod eich calonnau a'ch meddyliau wrth i chi ddilyn y Meseia Iesu.

Ydych chi ddim yn sylweddoli fod eich corff chi'n deml i'r Ysbryd Glân? Mae'r Ysbryd yn byw ynoch chi – mae wedi'i roi'n rhodd i chi gan Dduw. 1 Corinthiaid 6 19-20

Dim chi biau eich bywyd; 20 mae pris wedi'i dalu amdanoch chi. Felly defnyddiwch eich cyrff i anrhydeddu Duw.

Y gwir yw fod credu yn dod o flaen byw, mae’r credu yn dod o flaen y gwneud.

Meddyliwch am funud eich bod eisiau croesi o un ochr i afon i’r ochr arall; draw o’ch blaen mae pont fechan ac yr ydych am gerdded drosodd arni ond yn gyntaf rhaid i chi GREDU y gall y bont eich cynnal.CREDU yn gyntaf, yna gwneud; mae credu yn dod o flaen gwneud bob tro.

Mae sawl un wedi gofyn beth yw ystyr bod yn aelod eglwysig? Fe glywch chi lawer yn ateb fel hyn, ‘O un sy’n byw’n dda iawn ac yn gwneud cymwynasau’ neu ‘Os yw’n byw reit dda nid yw fawr o wahaniaeth beth mae e’n gredu.’

Os bu amser erioed mae angen i Dduw roi “meddwl cadarn” inni, dyma hi nawr pan mae cymaint o gam a chelwydd yn cael eu daflu tuag atom ac i bob rhan o’n bywydau a’n diwylliant. Pan mae'n teimlo fel nad yw cyfiawnder yn dod. Pan mae’n teimlo na allwn wneud dim am y problemau yn ein byd… fe all ac fe wnaiff Duw roi meddwl cadarn inni.

Mae pawb yn cael trafferth. Mae hwn wedi bod yn gyfnod eithriadol o anodd yn ein byd i lawer mewn ffyrdd ariannol, corfforol, meddyliol ac ysbrydol.

Fel credinwyr, gallwn gael ein calonogi fod Duw eisiau rhoi math penodol o gymorth inni yn ystod tymhorau fel y rhain. Nid dim ond gyda llif diwylliant rydyn ni'n mynd, ond rydyn ni'n llifo gyda gwynt yr Ysbryd Glân.

Ymhellach, po fwyaf y byddwn yn rhannu yn nioddefiadau Iesu, y mwyaf y byddwn yn deall pŵer ei atgyfodiad, a mwyaf y gallwn weld ei ogoniant. Gall dioddefaint agor ein llygaid i ogoniant Duw—rydym yn ei weld a’i brofi yn hytrach na dysgu beth yw ystyr gogoniant yn ddeallusol. Ac wrth inni weld gogoniant Duw, rydyn ni’n cael ein newid i’w ddelw (2 Corinthiaid 3:18), gan ddod yn debycach iddo. Hyd yn oed yn fwy dirgel a rhyfeddol, mae rhannu yn nioddefiadau Crist yn golygu y byddwn ni ryw ddydd yn rhannu yn ei ogoniant, gogoniant a fydd yn gwneud i ofidiau heddiw ymddangos yn ysgafn ac ennyd (Rhufeiniaid 8:17-18; 2 Corinthiaid 4:17).

Tra byddaf yn aml yn feddwl am ddioddefaint yn y dyfodol, mae poen yn gyson wedi fy nhynnu i galon Crist, lle bythgofiadwy o ddirgelwch a rhyfeddod. Wrth i mi rannu yn nioddefaint Crist, rwy’n dod o hyd i agosrwydd anarferol at Iesu sy’n cynnig cipolwg prin ar ei ogoniant.

Annwyl Duw,

Yr wythnos hon dwi’n gweddïo’n astud dros bob person sy’n darllen y geiriau hyn. Yr ydych yn addo, os ceisiwn, y cawn, ac os curwn yr agorir y drws i ni. Gweddïaf dros bob darllenydd yr wythnos hon, y byddant yn dod o hyd i atebion ac atebion i chwantau a chrwydriadau eu calonnau.

Dros y ddeng mlynedd ar hugain ddiwethaf gyda gweinidogaeth Teen Challenge, rwyf wedi cael y fraint o weithio gyda chredinwyr ar sut i rannu’r Efengyl ar y strydoedd. Yn ystod y cyfnod hwnnw rydw i hefyd wedi siarad â Christnogion di-ri am rwystrau ffyrdd a rhesymau pam mae cymaint ohonyn nhw'n ei chael hi'n anodd efengylu. Dim ond ar ôl trafod y materion sy'n effeithio arnyn nhw y sylweddolais y rhwystr mawr oedd gen i hefyd. Rwyf wedi lleihau'r rhesymau hyn i bump. Dydyn nhw ddim mewn unrhyw drefn benodol.

Dros y ddeng mlynedd ar hugain ddiwethaf gyda gweinidogaeth Teen Challenge, rwyf wedi cael y fraint o weithio gyda chredinwyr ar sut i rannu’r Efengyl ar y strydoedd. Yn ystod y cyfnod hwnnw rydw i hefyd wedi siarad â Christnogion di-ri am rwystrau ffyrdd a rhesymau pam mae cymaint ohonyn nhw'n ei chael hi'n anodd efengylu. Dim ond ar ôl trafod y materion sy'n effeithio arnyn nhw y sylweddolais y rhwystr mawr oedd gen i hefyd. Rwyf wedi lleihau'r rhesymau hyn i bump. Dydyn nhw ddim mewn unrhyw drefn benodol.

Nid yw mynd i mewn i adeilad erioed wedi bod yn bwynt canolog yn y ffydd Gristnogol. Dywedodd Iesu ddim wrthym am weithio’n galed i gasglu pobl yn dyrfaoedd mawr i lanw adeiladau er mwyn i ni gael dangos ein bod yn ei garu. Ond pan edrychwn ar sut mae'r rhan fwyaf ohonom yn mesur llwyddiant gwelwn ein bod yn treulio llawer o'n hamser a'n hegni yn ceisio gwneud yr union beth.

“Am hynny, yr wyf yn ymbil arnoch, frodyr (a chwiorydd), ar sail tosturiaethau Duw, i’ch offrymu eich hunain yn aberth byw, sanctaidd a derbyniol gan Dduw. Felly y rhowch iddo addoliad ysbrydol.” Rhuf. 12;1.

Mae yna 3 math gwahanol o gariad yn y Beibl – eros, sef cariad rhamantus; philos sef cariad brawdol, cariad at ffrindiau a theulu ac yn drydydd agape - cariad aberthol, cariad sy’n rhoi heb ddisgwyl dim yn ôl. Agape yw’r math o gariad mae Duw yn ddangos tuag aton ni.

Mae’r Ddaear yn werthfawr ac mae ei bodolaeth yn rhodd hynod brin hon gan Dduw. Mae ei dyfodol yn dibynnu’n i raddau helaeth ar sut rydyn ni, bodau dynol yn ymddwyn.

Mae meithrin gobaith, mynegi anogaeth a chynnal ysbryd gwirioneddol gadarnhaol yn hanfodol i’r eglwys heddiw. Mae angen i bobl synhwyro’r optimistiaeth yma. Weithiau, gall yr amgylchiadau anodd yn ein hymyl ein dallu i'r daioni sydd o'n cwmpas. Oherwydd ein bod yn neilltuo cryn dipyn o amser i ddatrys problemau (rhan arferol o eglwys gyfoes), mae'n hawdd anghofio'r bendithion.

Mae Swper yr Arglwydd yn fwy na hanes. Wrth ddarllen am Swper yr Arglwydd yn Ioan 13, rydyn ni’n darganfod nid yn unig wreiddiau’r sacrament ond hefyd gyfrinachau bywyd Cristnogol. Mae yna o leiaf bum neges yn disgleirio allan o dywyllwch Ioan 13. Rwy'n siŵr y gallwch chi ddod o hyd i fwy, ond dyma rhai sydd wedi fy nharo.

Os bydd cenhedlaeth Z, Cen Z, yn cael ei ddeffro, ei arfogi a chariad Crist a'i rhyddhau, byddan nhw'n newid y ffordd rydyn ni'n gwneud ac yn gweld gweinidogaeth dros Grist am byth. Byddant yn cofleidio'r Efengyl fel yr achos pennaf ac yn denu pobl ifanc eraill i ymuno â'r eglwys.