Peidiwch â phoeni dros bethau yn y gorffennol mae'n ychwanegu mwy o straen arnoch chi. Mewn cyferbyniad, ceisiwch feddwl beth ddigwyddodd a sut i osgoi hyn yn y dyfodol sut i wella pethau. Fel hyn rydych chi'n tyfu ac nid yn cnoi cil dros y gorffennol.

Pan ‘rydych yn meddwl am yr ymadrodd creu arferion iach mae’n debyg eich bod chi’n meddwl am fwyta’n iach, ymarfer corff a mynd i’r gwely’n gynnar. Mae'r rhain yn bethau gwych i'w gwneud ar gyfer eich iechyd corfforol, ond beth am greu arferion iach ar gyfer eich iechyd meddwl.

Mae perthynas da yn arwain at iechyd a hapusrwydd. Y tric yw bod yn rhaid meithrin y perthnasoedd hynny.

Dy ni ddim bob amser yn rhoi ein perthynas yn gyntaf.

Mae’r ddaear yn werthfawr ac mae ei bodolaeth y anodd ei ddeall yn ystadegol, ac mae dyfodol yr anrheg hynod brin hon gan Dduw yn dibynnu i raddau helaeth ar sut rydyn ni bodau dynol yn ymddwyn.

Mae colli rhywun agos yn beth difrifol, ac efallai y byddwn yn teimlo ein bod chi ar ein pen eich hun gyda'r boen.. Er ein bod wedi ein amgylchynu gan deulu neu ffrindiau, nid yw'r person y gwnaethom ei golli yno mwyach; mae eu habsenoldeb yn achosi ein unigrwydd.

Mae modd apwyntio arweinydd neu arweinyddion ar eglwys wrth gwrs ac mae yna amryw o batrymau o arwain fel hyn. Mae’r undeb yn cydnabod bellach fod hyn yn un modd i symud yn ein blaenau.

Mae sawl un wedi synnu i mi newid cyfeiriad yn y fath fodd a mynd yn weinidog ond pam fod cyn lleied o weinidogion o gwmpas ar hyn o bryd?

Fe fyddai ysgrifenyddion cyhoeddiadau capeli yn dweud wrthych ei bod bron yn amhosibl cael gweinidog ordeiniedig i ddod atynt ar fore Sul. Y gwir yw fod gormod o eglwysi a dim digon o weinidogion i gyflawni’r gwaith.

Un o fy hoff bethau i'w wneud yr adeg yma o'r flwyddyn yw deffro'n gynnar bob bore a phlygio'r golau i mewn ar y goeden Nadolig. Ac un o fy hoff bethau lleiaf i'w wneud drwy'r tymor yw eu tynnu allan o'r plwg bob nos cyn i ni fynd i'r gwely. Dydw i ddim yn teimlo felly am droi'r goleuadau ymlaen yn y gegin neu ddiffodd y lamp wrth ymyl y gwely; mae hyn yn rhywbeth unigryw i'r tymor hwn. Mae’n debyg bod rhai pethau felly i chi – pethau sy’n dod yn rhan o’ch trefn arferol yn ystod y Nadolig nad ydyn nhw o reidrwydd yn rhan o unrhyw adeg arall o’r flwyddyn.

Yn anffodus oherwydd y tywydd a thostrwydd mae’r Oedfa Llith a Charol ar 18fed Rhagfyr wedi’i ganslo am eleni. Ymddiheuriadau i bawb ond byddwn yn falch iawn eich gweld am 11.45yh ar Noswyl Nadolig fel arfer.

Un o fy hoff bethau i'w wneud yr adeg yma o'r flwyddyn yw deffro'n gynnar bob bore a phlygio'r golau i mewn ar y goeden Nadolig. Ac un o fy hoff bethau lleiaf i'w wneud drwy'r tymor yw eu tynnu allan o'r plwg bob nos cyn i ni fynd i'r gwely. Dydw i ddim yn teimlo felly am droi'r goleuadau ymlaen yn y gegin neu ddiffodd y lamp wrth ymyl y gwely; mae hyn yn rhywbeth unigryw i'r tymor hwn. Mae’n debyg bod rhai pethau felly i chi – pethau sy’n dod yn rhan o’ch trefn arferol yn ystod y Nadolig nad ydyn nhw o reidrwydd yn rhan o unrhyw adeg arall o’r flwyddyn.

Yn ein byd heddiw, rydym yn cael ein ergydio â thunelli o wybodaeth bob dydd. Cost y wybodaeth hon yw ein bod yn ei chael yn anodd darganfod beth sydd ei angen arnom a beth sy'n ddibwys. Mae'n hymennydd mor orlawn fel ei bod yn anodd gwneud penderfyniadau rhesymegol: a ddylwn i boeni am y silffoedd iâ yn toddi yn Antarctica neu am gael y siampŵ cywir?

…newidiodd y flwyddyn ein bywydau yn llwyr; roedden ni dan glo. I .ni, fel llawer o rai eraill, daeth ffiniau rhwng cenhedloedd y DU yn realiti. Fel cymaint fe gollon ni ffrindiau ac anwyliaid. Stopiwyd digwyddiadau bywyd allweddol, ni chawsom raddio, dim dathliad pen-blwydd yn 18 oed, dim anfon i'r ysgol feddygol i ddathlu, a gwnaeth y teulu benderfyniad mawr i symud Mam i mewn gyda ni, ac arhosodd hi am bron i flwyddyn.

Peidiwch gadael i ddim byd eich poeni chi. Gweddïwch, a gofyn i Dduw am bopeth sydd arnoch ei angen, a byddwch yn ddiolchgar bob amser. 7Byddwch chi'n profi'r heddwch perffaith mae Duw'n ei roi – y daioni sydd tu hwnt i bob dychymyg – yn gwarchod eich calonnau a'ch meddyliau wrth i chi ddilyn y Meseia Iesu.

Ydych chi ddim yn sylweddoli fod eich corff chi'n deml i'r Ysbryd Glân? Mae'r Ysbryd yn byw ynoch chi – mae wedi'i roi'n rhodd i chi gan Dduw. 1 Corinthiaid 6 19-20

Dim chi biau eich bywyd; 20 mae pris wedi'i dalu amdanoch chi. Felly defnyddiwch eich cyrff i anrhydeddu Duw.

Y gwir yw fod credu yn dod o flaen byw, mae’r credu yn dod o flaen y gwneud.

Meddyliwch am funud eich bod eisiau croesi o un ochr i afon i’r ochr arall; draw o’ch blaen mae pont fechan ac yr ydych am gerdded drosodd arni ond yn gyntaf rhaid i chi GREDU y gall y bont eich cynnal.CREDU yn gyntaf, yna gwneud; mae credu yn dod o flaen gwneud bob tro.

Mae sawl un wedi gofyn beth yw ystyr bod yn aelod eglwysig? Fe glywch chi lawer yn ateb fel hyn, ‘O un sy’n byw’n dda iawn ac yn gwneud cymwynasau’ neu ‘Os yw’n byw reit dda nid yw fawr o wahaniaeth beth mae e’n gredu.’

Os bu amser erioed mae angen i Dduw roi “meddwl cadarn” inni, dyma hi nawr pan mae cymaint o gam a chelwydd yn cael eu daflu tuag atom ac i bob rhan o’n bywydau a’n diwylliant. Pan mae'n teimlo fel nad yw cyfiawnder yn dod. Pan mae’n teimlo na allwn wneud dim am y problemau yn ein byd… fe all ac fe wnaiff Duw roi meddwl cadarn inni.

Mae pawb yn cael trafferth. Mae hwn wedi bod yn gyfnod eithriadol o anodd yn ein byd i lawer mewn ffyrdd ariannol, corfforol, meddyliol ac ysbrydol.

Fel credinwyr, gallwn gael ein calonogi fod Duw eisiau rhoi math penodol o gymorth inni yn ystod tymhorau fel y rhain. Nid dim ond gyda llif diwylliant rydyn ni'n mynd, ond rydyn ni'n llifo gyda gwynt yr Ysbryd Glân.

Ymhellach, po fwyaf y byddwn yn rhannu yn nioddefiadau Iesu, y mwyaf y byddwn yn deall pŵer ei atgyfodiad, a mwyaf y gallwn weld ei ogoniant. Gall dioddefaint agor ein llygaid i ogoniant Duw—rydym yn ei weld a’i brofi yn hytrach na dysgu beth yw ystyr gogoniant yn ddeallusol. Ac wrth inni weld gogoniant Duw, rydyn ni’n cael ein newid i’w ddelw (2 Corinthiaid 3:18), gan ddod yn debycach iddo. Hyd yn oed yn fwy dirgel a rhyfeddol, mae rhannu yn nioddefiadau Crist yn golygu y byddwn ni ryw ddydd yn rhannu yn ei ogoniant, gogoniant a fydd yn gwneud i ofidiau heddiw ymddangos yn ysgafn ac ennyd (Rhufeiniaid 8:17-18; 2 Corinthiaid 4:17).

Tra byddaf yn aml yn feddwl am ddioddefaint yn y dyfodol, mae poen yn gyson wedi fy nhynnu i galon Crist, lle bythgofiadwy o ddirgelwch a rhyfeddod. Wrth i mi rannu yn nioddefaint Crist, rwy’n dod o hyd i agosrwydd anarferol at Iesu sy’n cynnig cipolwg prin ar ei ogoniant.