Argraffiad cyfyngedig o sengl newydd Breuddwyd Bell, wedi’i lofnodi gan Trystan - perffaith ar gyfer yr hosan Nadolig!

Mae'r nadolig yn golygu llawer o bethau gwahanol i nifer o bobl. Mi fyddwn i yn dadlau mai adeg i ddangos cariad ydyw yn bennaf, amser i fwynhau gyda'r teulu, i rannu anrhegion a bwyd. Ond cariad sydd bwysicaf. Mi ddysgodd un athrawes hyn pan gafodd anrheg un Nadolig gan fachgen bach gyda bochau coch yn ei dosbarth. Gwrandewch arni yn rhannu ei stori.

Mae Nadolig yn dod a gwahanol atgofion a theimladau i bobol – hapusrwydd, tristwch, unigrwydd ….beth yw y Nadolig i chi?

Un cof o’m plentyndod ar y ffarm ydi magu cywion twrcis, ac yna, cymdogion, teulu a ffrindie yn dod wythnos cyn ‘Dolig i helpu I’w paratoi i’r cigydd a’r farchnad. Wythnos lle roedd y ty, y garej ar stabal yn llawn hwyl a chymdeithas, gan ddweud imi fod Dydd Nadolig yn agosau. 

Mae pobl a'n perthynas gyda phobl yn bwysig yn ein cymdeithas ac yn ein cymuned a dyw hynny byth yn fwy gwir nag ar adeg y Nadolig. Mae dangos parch a chariad at ein gilydd, bod yn barod i gymodi ac wrth gwrs bod yn barod i faddau yn hanfodol er mwyn creu harmoni yn ein byd. Mi hoffwn rannu profiad ambell un gyda chi er mwyn i ni gyd ddysgu gwerthfawrogi ein gilydd y nadolig yma.

"Mae gofyn bod yn ofalus na fydd traddodiad yn troi yn fynwent i ni" Parch.Wilbur Lloyd Roberts

Traddodiad yw un genhedlaeth yn trosglwyddo gwybodaeth, credoau neu arferion i’r genhedlaeth nesaf mewn cyswllt cymdeithasol arbennig. Mae’r arferion hynny yn datblygu i fod yn draddodiadau teuluol neu gymdeithasol.

Ar un o'r silffoedd llyfrau yn fy stydi mae llyfr Cen - Munud i Feddwl - yn eistedd ac es ati i agor y clawr unwaith yn rhagor a bwrw golwg ar ambell stori. Mi ddes ar draws un oedd yn taro deuddeg - Nam ar y ffôn

“Ydy, mae gwair yn gwywo a blodau yn pylu, ond mae gair ein Duw yn para am byth.” ISAIAH 48: 6

Yn ôl astudiaeth newydd gan Gallup, nid y peth mwyaf poblogaidd yn yr eglwys heddiw yw'r addoliad ac nid y gweinidog chwaith! Nid y mwg a'r goleuadau a dim y te a’r coffi wrth gyfarfod wedi’r oedfa. Y peth mwyaf poblogaidd yw'r pregethu. Nid yn unig y pregethu, ond ffurf benodol iawn arno sef pregethu yn seiliedig ar y Beibl.

“Cymerwch y cam cyntaf mewn ffydd. Sdim rhaid i chi weld y grisiau i gyd, jest cymerwch y cam cyntaf.” Geiriau Martin Luther King.

Mae'n ddiddorol sut rydyn ni mor gyflym eisiau trwsio pethau pan maen nhw'n torri - yn enwedig pan mae'n rhywbeth mor bersonol ac agos atoch. Ond weithiau, yn ein hawydd dwfn i drwsio popeth sydd wedi'i dorri, rydyn ni'n anghofio pa gyfle y gallai ei gynnig i gynyddu ein ffydd.

Er ei fod yn dorcalonnus ac yn greulon, mae marwolaeth Iesu yn nwylo'r weithred gariad harddaf a welodd y byd hwn erioed. Ac er bod yr Ysgrythurau’n paentio llinell amser epig hyfryd o’r digwyddiad hwn, mae yna un rhan sydd fel petai wedi creu chwilfrydedd o fewn fy nghalon - amser distawrwydd Duw tra roedd Iesu ar y groes.

Mewn byd lle mae teithio rhyngwladol yn beth cyffredin, mae caethwasiaeth fodern yn broblem fyd-eang. Ond mae'n anodd dod o hyd i ystadegau cywir gan fod cymaint o bobl gaeth yn gudd neu'n anweledig. Mae caethwasiaeth fodern yn cynnwys sawl agwedd - masnachu mewn pobl, cam-drin rhywiol, camfanteisio ar lafur ac yn y blaen

Mae gennym ni rym gweddi ar flaenau ein bysedd. Ond onid yw'n ddoniol ein bod ni'n cael ein hunain yn chwilio am sut i weddïo pan yn gofidio neu dan straen.

“Gadewch i'r plant bach ddod ata i. Peidiwch â'u rhwystro, am mai rhai fel nhw sy'n derbyn teyrnasiad yr Un nefol.”

Daw llawenydd mewn nifer o ffyrdd i nifer o fobl ac mewn nifer o amgylchiadau.

Yn ddiweddar mi ddes i ar draws ychydig nodiadau ar fywyd Albert Schweitzer, gwr enwog iawn yn y ganrif ddiwethaf. Fe ysgrifennwyd y nodiadau yma yn 1960, sef y flwyddyn y cefais i fy ngeni, pan oedd Albert Schweitzer yn 85 mlwydd oed. Dw i wedi clywed amdano ond ychydig o'i hanes sydd yn gyfarwydd i mi. Dw i'n amau yn gryf iawn a fyddai ieuenctid heddiw neu oedolion ifancach na fi yn gyfarwydd ag ef o gwbl.

Unwaith y bydd cyfleoedd cymdeithasol a heriau'r dyfodol yn gliriach, gall eglwysi ystyried o'r diwedd sut i addasu eu rhaglenni a hyfforddi eu harweinwyr.

Mae'r mwyafrif o eglwysi o leiaf wedi addasu dros dro i gyfyngiadau COVID-19, ac mae'r sgwrs ymhlith arweinwyr eglwysig wedi symud ymlaen i ystyried sut olwg fydd ar yr eglwys a'i gweinidogaethau ar ôl i'r cyfyngiadau gael eu codi (neu eu lleddfu o leiaf).

Mae geni a marw yn dod i ran pob yr un ohonom, mewn sawl modd, ond yr un yw'r canlyniad yn y pen draw. Yr hyn sydd yn amrywio wrth gwrs yw'r defnydd a wnawn o'r amser rhwng y ddau achlysur yma.

Mae datgan ffydd a thystiolaethu i bŵer yr Arglwydd yn ein bywyd, yn enwedig heddiw pan mae gymaint o ymateb anffafriol ar lwyfannau cymdeithasol, yn dangos argyhoeddiad a hyder o’r radd flaenaf.